W ten słoneczny moment roku chcemy zaproponować Wam coś nowego. Seneka zawsze pisany był prozą. Ale to poezja najlepiej oddaje to, czym jest świat. Daje nam język opisu świata, ale przede wszystkim naszych uczuć o świecie. Bardzo dziękuję autorce tych kilku słów za odwagę podzielenia się z nami tym, co czuje. Poezja spełnia prze różne funkcje społeczne, nie zawsze w wierszach chodzi o ich artyzm czy wartość artystyczną czasem funkcja społeczna, czy terapeutyczna, więziotwórcza jest o wiele cenniejsza. Dlatego przeczytajcie te kilka wierszy i niech to będzie nasze wspólne doświadczenie. Niech to będzie zaledwie punkt wyjścia do prywatnej refleksji nad presją społeczną, którą doświadcza młody człowiek, a może wy znajdziecie tam zupełnie inne tematy czy tropy interpretacyjne...     




 Być ideałem w życiu

Być wymarzonym dzieckiem przez rodziców

Być nieskazitelnym uczniem

Nie mieć żadnych wad 

Nie posiadać żadnych blizn 


Ludzie mówią, że nie mam być  uzurpatorem

Ludzie o mnie rzekli, że jestem zbój

Mówili, że nie zasługuje na rzeczy mi dane

Określili mnie po jednym spotkaniu

Skreślili mnie ze swojej listy "ludzi idealnych"


Nie jestem idealny

Nie potrafię spełniać niewłasnych marzeń 

Nie potrafię być ideałem 

Nie umiem udawać w kogoś,  kim nie jestem 


Odczepcie się ode mnie

Jak nie chcecie, nie patrzcie się na mnie 

Nie słuchajcie mnie, jeśli nie chcecie 

Możecie mnie niszczyć, ale nie pokonacie mnie 

Mam swoje skrzydła i mogę odlecieć od was kiedy chcę 

Nie jestem Ikarem, więc nie upadnę


Po prostu żyję 



 

***

Mówiono nam, że ogień zwalczać ogniem. 

Mówiono nam, żeby walczyć za wiarę.

Mówiono nam, żeby nie użalać się nad sobą.

Mówiono nam, że kto mieczem wojuje, ten od miecza ginie.

Mówiono, że życie jest najważniejsze.

Mówiono nam, że nadzieja umiera ostatnia.

Mówiono nam, że honor jest ważny.

Mówiono nam, by się nie załamywać.

Mówiono nam, że od nas wszystko zależy.

Mówiono nam, by nie spoglądać w przeszłość.

Mówiono nam, że płacz jest słabością.

Mówiono nam, aby być dla siebie miłym.

Mówiono nam, że wszystko ma sens.

Mówiono nam, by się uśmiechać.

Mówiono nam, że emocje potrafią nas zgubić.

Nie mówiono nam, jak mamy żyć.

Na życie nie zostaliśmy przygotowani.



 

Każdy człowiek ma wolną wolę,

 

Decyduje o swoim życiu.

Sam wybiera drogą, którą chce iść,

Podąża za własną intuicją. 


Przed każdym staje droga,

Jak udeptana w śniegu.

Tylko jedyna droga, jaka jest. 

Nie widać innej drogi, 

Jakby śnieg został nietknięty butem.


Istnieje decyzja wyboru,

Czy iść dalej wydeptaną w śniegu drogą,

Czy stworzyć nową, własną?


Ja idę w śniegu, 

Bo nie został jeszcze ruszony. 

Zostawiam na śniegu swoje ślady.

Wydeptuję nową ścieżkę,

Ponieważ taki jest mój wybór.


Mogę być sam na tej drodze,

Zupełnie sam,

Lecz nie boję się.

Obieram swój własny kierunek, 

Co nawet może oznaczać samotność. 


 


Satele Shadow