Podróż za jeden uśmiech
Podróż za jeden uśmiech “Świat jest tkaniną, którą przędziemy codziennie na wielkich krosnach informacji, dyskusji, filmów, książek, plotek, anegdot. Dziś zasięg pracy tych krosien jest ogromny – za sprawą Internetu prawie każdy może brać udział w tym procesie, odpowiedzialnie i nieodpowiedzialnie, z miłością i nienawiścią, ku dobru i ku złu, dla życia i dla śmierci. Kiedy zmienia się ta opowieść – zmienia się świat. W tym sensie świat jest stworzony ze słów. To, jak myślimy o świecie i – co chyba ważniejsze – jak o nim opowiadamy, ma wię…
Kim jest świat trzeci?
Mały przegląd wiadomości z regionów, o których media milczą. Na wstępie wypada mi poinformować naszych czytelników, że w tym tygodniu zawieszam jednorazowo mój cykl o niecodziennych religiach. Temat ten powróci niebawem, jest to jedna sprawa, o której mogę Was z przyjemnością zapewnić. Dziś pozwolę sobie jednak przytoczyć kilka kwestii, z których każda nie pozwala mi na spokój duszy; jesteśmy Seneką, a Seneka pragnie uświadamiać, inspirować, zwracać uwagę na to, co często dla oka niewidoczne z rozmaitych przyczyn - stąd właśnie artykuł, któr…
Jestem głosem pokolenia, które nie ma nic do powiedzenia IV
Ecce homo Katoliczka, nieheteronormatywna, głęboko wierząca, w związku z dziewczyną. Oddech. Nie wiem. Nie wiem, gdzie i kim jestem. Żyję w kraju, w którym teoretycznie mogę swobodnie wyrażać swoją wiarę, a niejednokrotnie to z jej powodu byłam wyśmiewana. Oddech. Żyję w kraju, w którym teoretycznie mogę być kimkolwiek chcę, ale boję się trzymać za rękę dziewczynę, gdy idziemy po ulicy miasta. Od teraz już nie mogę nawet tego. Oddech. Żyję w kraju, w którym stoję nad przepaścią. Ziemia rozsuwa się coraz szerzej pod moimi stopami. Jedną n…
Jestem głosem pokolenia, które nie ma nic do powiedzenia III
Jestem lgbt. Jestem córką, siostrą, dziewczyną, przyjaciółką. Jestem człowiekiem. Człowiekiem, który nie ma już siły krzyczeć. Zagłuszono mnie, zdeptano, opluto. Wypędzono poza margines. „Jestem lesbijką”. W uszach rozbrzmiewa głośny trzask drzwi o futrynę. Ostry ból przeszywa głowę i pewnie też serce. Mam nadal serce? Do oczu napływają łzy, a drżące dłonie wycierają krople wypływające spod okularów. „Nie chcę takiej córki, jesteś chora, nie będę tego słuchać”. Zamykam się w pokoju, wiem, że nigdy więcej nie spojrzy na mnie tak samo. Pozosta…
Jestem głosem pokolenia, które nie ma nic do powiedzenia II
Ja też ostatnio jestem wściekła, a raczej po prostu smutna. Oglądałam niedawno z dziadkiem TVP i tak, byłam przerażona tym jak odczłowiecza się ludzi, ale jeszcze bardziej tym, że "Co mamy robić innego niż krzyczeć?!" po prostu nie działa. W pewnym momencie dziewczyna w naszym wieku krzyknęła do kamery, że "jak te stare k*** głosujące na PiS wymrą, to wreszcie będzie dobrze". I to jest po prostu nieodpowiedzialne. Mojego dziadka zabolało to tak bardzo, że powtarzał mi to kilka razy. Nie możemy z obu stron barykady na sieb…
Jestem głosem pokolenia, które nie ma nic do powiedzenia I
Piszę, bo jestem wściekła. Piszę, bo jestem sfrustrowana i zaniepokojona tym, co dzieje się na świecie. Piszę, bo jestem przerażona tym, co dzieję się w moim kraju. Mam 16 lat i mam szczęście, że otaczają mnie dobrzy i kochający ludzie, mam niesamowite szczęście, bo mam inteligentnych i wrażliwych przyjaciół, którzy stworzyli ten tygodnik, dla którego mogę pisać. Piszę dlatego, że mam za dużo myśli kłębiących się w głowie, których brak uzewnętrznienia może przynieść złe skutki. Nawet nie wiem od czego zacząć. Targają mną emocje i co jakiś cz…
Orange is the new black
Jestem ciekawa, czy ktokolwiek z Was w czasie trzech miesięcy kwarantanny faktycznie nauczył się nowego języka, został mistrzem wypieków godnym masterchefa lub zwiedził te wszystkie internetowe muzea? Bo ja mam takie wrażenie, że zamiast kwarantanny, odbywał się jakiś konkurs na produktywność. Kto nie zrobił na instagramie tego głupiego bingo? Czy upiekłeś już swój chleb? Czy poćwiczyłeś jogę? Ile masz dni na duolingo? Nie zapomniałeś przypadkiem posprzątać szafy i ułożyć sobie idealnego życia w simsach? A co, jeśli ja nie mam absolutnie oc…
Everything's gonna be okay
Wstępem Powiem Wam szczerze, że kiedy opublikowałam swój ostatni tekst, długo zastanawiałam się, o czym mam napisać w kolejnym artykule. Oczywiście nie dlatego, że kończą mi się tematy, broń boże. Codzienność dostarcza tony spraw, z którymi się nie zgadzam, które mnie jakoś poruszają, które trzeba zmienić, bo tak żyć się nie da. Ale kiedy Stany wychodzą na ulice w proteście przeciwko rasizmowi, Węgry uniemożliwiają korektę płci, a w Polsce już dawno przestaliśmy marzyć o sensownej, merytorycznej, tolerancyjnej czy po prostu kulturalnej de…
W oparach rtęci i smogu - horror w epoce wiktoriańskiej.
Potwór Frankensteina, hrabia Drakula i Dorian Gray. Gruźlica, trucizny i duszący smog. Kuba Rozpruwacz i Sherlock Holmes. Nawiedzone domy. Witam w epoce wiktoriańskiej. Rozgośćcie się i pozwólcie sobie opowiedzieć o tym, dlaczego kilka dekad w historii Wielkiej Brytanii stało się symbolem grozy, zbrodni i horroru. Żeby zrozumieć, co kierowało artystami, trzeba poznać świat, w jakim przyszło im żyć - w cieniu rewolucji przemysłowej. Rozpoczęła się ona 70 lat przed wstąpieniem na tron królowej Wiktorii i podczas jej panowania była w fazie ro…